Umiłowani Diecezjanie, Siostry i Bracia!
W święty czas Narodzenia Pańskiego, kiedy przeżywamy tajemnicę spotkania
z przychodzącym na świat Bogiem, pragnę wejść dzisiaj do wszystkich świątyń
i mieszkań Diecezji Pelplińskiej i przywitać się ze wszystkimi, do których Ojciec Święty Benedykt XVI mnie posłał i serdecznie Was pozdrowić. Proszę Was, przyjmijcie mnie, do Waszej Wspólnoty jako brata w Rodzinie Dzieci Bożych; przyjmijcie moją duszpasterską i biskupią posługę; przyjmijcie Boże Słowo, którym pragnę się dzielić
i ludzką życzliwość.
W ten świąteczny czas chciałbym podzielić się z Wami opłatkiem. Niech ten biały opłatek przypomina nam o Chlebie Życia, który zstąpił z nieba. Niech mówi o Jezusie narodzonym w Betlejem i o Jezusie dającym siebie w Wieczerniku; niech to dzielenie się opłatkiem przybliży nas wzajemnie, niech będzie dzieleniem się miłością i nadzieją, którą przyniósł nam Zbawiciel.
Niech każdego z Was ogarnie Bożonarodzeniowa radość z przyjścia Zbawiciela i Bożonarodzeniowy pokój, abyśmy pojęli tę najważniejszą i najpiękniejszą wiadomość, jaka kiedykolwiek dotarła do człowieka.
Umiłowani! Mam świadomość, że staję pośród Was na ziemi, na której Krzyż wznosi się już od tysiąca lat, a jej dzieje są pełne burzliwych przemian i trudnych doświadczeń ludzi. Ten sam los podzielał również Kościół, szczególnie w czasie II wojny światowej.
Od roku 1992 rozpoczął się najnowszy rozdział historii naszego lokalnego Kościoła w ramach diecezji pelplińskiej. Jej pierwszym pasterzem był biskup Jan Bernard Szlaga. Był z Wami ponad 20 lat i bardzo głęboko wpisał się w dzieje tej diecezji. Wspominam Go dzisiaj ze czcią i wdzięcznością, ufając, że również z nieba będzie nas wspierał swoim wstawiennictwem u Pana, że nie zapomni o swojej owczarni
i o jej nowym pasterzu.
Pragnę przejąć to pasterskie zadanie i z Bożą pomocą je wypełniać. Czynię to z sercem pełnym dobrych pragnień i wolą służenia Bogu w ludziach, których mi powierzył. Ufam, że będzie się to dokonywało przy współpracy z kapłanami diecezjalnymi i zakonnymi, katechetami świeckimi i animatorami wspólnot, ruchów i stowarzyszeń katolickich. Zapraszam Was wszystkich do radosnego i pełnego ofiarnej gorliwości głoszenia Ewangelii nadziei.
Pragnę, by Kościół diecezji pelplińskiej był prawdziwie domem każdego księdza, by tworzył rodzinną wspólnotę kapłanów wspierających się w czynieniu dobra na chwałę Bogu i na pożytek ludziom. Chcę być dla nich ojcem i bratem, wymagającym
i serdecznym, zawsze gotowym do dialogu i rozmowy, podczas której będziemy mieli na względzie dobro i przyszłość Kościoła.
Pragnę byśmy wszyscy zatroszczyli się o seminarium duchowne i o nowe powołania kapłańskie i zakonne. By z seminarium wychodzili Boży kapłani, mądrzy
i pobożni, umiejący odczytywać znaki czasu. Módlcie się nieustannie w waszych parafiach o nowe, święte i dobre powołania, módlcie się za waszych kapłanów.
Od 7 lat mojej biskupiej posłudze towarzyszą Janowe słowa „W prawdzie i miłości”, które są moim zawołaniem w herbie biskupim i chciałbym bardzo, by stawały się coraz bardziej odzwierciedleniem programu mojego życia i każdego z Was.
Przychodzę przepełniony nadzieją, że słowa te będą głównym motywem naszych wspólnych czynów i podejmowanych zadań.
Zapraszam Was byśmy wspólnie wyruszyli na spotkanie Boga, który jest Miłością. Pierwszym zaś miejscem, w którym człowiek doświadcza miłości, jest rodzina. To w niej decyduje się przyszłość wszystkich następnych pokoleń. Dlatego w okresie Bożego Narodzenia wpatrujmy się we wzór miłości, małżeńskiej i rodzicielskiej, w Świętą Rodzinę z Nazaretu.
Każdy z nas potrzebuje bowiem dużo bezinteresownej miłości. Proszę więc małżonków i rodziców o wzajemne obdarowywanie siebie miłością i obfite dzielenie się nią z dziećmi. Niech nasze rodziny coraz bardziej stają się Domowym Kościołem; miejscem spotkania z Bogiem i z drugim człowiekiem.
Pozdrawiam serdecznie dzieci i młodzież! Zapraszam Was drodzy Młodzi Przyjaciele do mądrego budowania swojego życia na jedynym, trwałym fundamencie, jakim jest Chrystus. On Was nigdy nie zawiedzie. Proszę Was, wyruszcie odważnie w życie z Chrystusem i z Jego Ewangelią, a wygracie je.
Wszystkich zaś zachęcam, abyśmy znajdowali czas na chwilę osobistego spotkania z Bogiem w modlitwie. To w modlitwie przynosimy Bogu swoje radości, obawy, pytania i plany. To dzięki niej spoglądamy na świat z Bożej perspektywy,
z potrzebnym dystansem do wydarzeń i do siebie, do doczesności i do dóbr materialnych. Tylko wytrwała, gorliwa i szczera modlitwa może nas nauczyć jak żyć, aby stać się bogatym przed Bogiem.
Siostry i Bracia! Bardzo Was proszę także o modlitwę w mojej intencji, bym potrafił być wierny Bogu i Wam. Serdecznie dziękuję za modlitwy i wyrazy życzliwości oraz pamięci w dniu ingresu do katedry pelplińskiej.
Pragnę na koniec złożyć Wam serdeczne życzenia. Niech święto Bożego Narodzenia, będzie dla każdego z Was czasem miłości, pełnym wzruszeń i nadziei.
Miłość to najpiękniejszy prezent, najwspanialszy dar od Boga. Z miłości Bóg zesłał na świat swego Syna, byśmy mogli wtulić się w Jego ramiona.
Dziękujmy więc Bogu za Jego niepojętą, niezwykłą miłość, dziękujmy Mu za te przepiękne święta Bożego Narodzenia, za Święta Miłości. Wtulmy się dziś z ufnością
w ramiona Boga, który stał się dla nas człowiekiem.
Niech się spełnią również wszystkie życzenia wypowiedziane przy wigilijnym stole. Niech te święta będą okazją do bycia razem, wspólnego śpiewania kolęd, rozmowy, okazywania sobie wzajemnie przyjaźni i życzliwości.
Życzę wszystkim, szczególnie chorym i cierpiącym, dużo Bożej mocy i siły, cierpliwości i wytrwałości. Życzę Księdzu Biskupowi Piotrowi, Księdzu Biskupowi Wiesławowi, Wszystkim Kapłanom, Osobom konsekrowanym dużo radości i miłości; miłych kolędowych spotkań i odwiedzin.
Niech trwający Rok Wiary pogłębi naszą więź z Chrystusem, abyśmy rzeczywiście byli solą ziemi oraz świadkami i zwiastunami Bożej dobroci.
Z całego serca Wam błogosławię
Wasz Biskup
+ Ryszard Kasyna
Pelplin, dnia 22.12.2012 roku.
« poprzednia | następna » |
---|